Je sais qu’on a tant de choses à se dire
Et tes histoires seront bientôt usées
Quand je serai blottie contre la fatigue
Des jours à la mer qu’on veut oublier

Et voilà que tu ne peux plus chanter
Je crois bien que je suis seule à t’aimer
Tes lèvres brûlent tant de mille mensonges
Que tu ne prends plus la peine de raconter

Et tu m’as volé ce qu’il reste de l’été
Des berceuses que tu chantais pour me calmer
Ne me laisse plus ici, ne me laisse plus cette fois
Même si je ne suis rien pour toi

Je me rappelle des secrets en cavale
Laissés en murmures au creux de mes bras
Que je porterai, si lourds de tourments
Je t’entends encore crier doucement

Pourquoi voulais-tu encore donc de moi
Alors que je quittais toutes ces pensées
Tu ne me voulais que pour ces quelques mois
Pour t’aider toujours à mieux l’oublier

Elmas Pelerin

Biliyorum söyleyecek çok şeyimiz var
Ve hikayelerin yakında yıpranacak
Ne zaman ben yorgunluğa karşı barınacağım?
Unutmak istediğimiz denizdeki günler

Ve şimdi artık şarkı söylemek istemiyorsun
Sadece seni seveceğimi düşünüyorum
Dudakların çok fazla yalanla tutuşuyor.
Bu yüzden anlatarak üzerine sorun almak istemiyorsun.

Ve yazdan kalan ne varsa hepsini çaldın
Beni sakinleştirmek için söylediğin ninniler
Beni burada bırakma, beni bu sefer bırakma
Senin için hiç bir değerim yoksa bile

Hayattaki sırlarım aklıma geldi
Kullarımın derinliklerine fısıltılar bırakarak
Taşıyabileceğim, eziyetlerle çok ağır
Hala hafifçe bağırdığını duyuyorum

Hala beni neden istiyorsun?
Tüm bu düşünceleri bıraktığım gibi
Sadece beni bu bikaç ay istedin
Onları sürekli unutmana yardım ettiği için