Puisqu’on ne vivra jamais tous les deux
Madem ki asla birlikte yaşamayacağız

Puisqu’on est fous, puisqu’on est seuls
Madem ki biz çılgınız, madem ki yalnızız

Puisqu’ils sont si nombreux
Madem ki onlar bu kadar çok

Même la morale parle pour eux
Madem ki töre onlardan yana

J’aimerais quand même te dire
Gene de sana söylemek isterim

Tout ce que j’ai pu écrire
Yazabildiğim her şeyi

Je l’ai puisé à l’encre de tes yeux
Gözlerinin mürekkebinden aldım

Je n’avais pas vu que tu portais des chaînes
Zincirlerinin olduğunu görmemiştim

À trop vouloir te regarder,
Seni seyretmeyi çok istediğim için

J’en oubliais les miennes
Kendi zincirlerimi unutuyordum

On rêvait de Venise et de liberté
Venedik’i ve özgürlüğü hayal ediyorduk

J’aimerais quand même te dire
Gene de sana söylemek isterim

Tout ce que j’ai pu écrire
Yazabildiğim her şeyi

C’est ton sourire qui me l’a dicté.
Bana yazdıran şey senin gülümsemendir

Tu viendras longtemps marcher dans mes rêves
Uzun süre rüyalarımda yer alacaksın

Tu viendras toujours du côté
Her zaman Güneş’in

Où le soleil se lève
Doğduğu taraftan geleceksin

Et si malgré ça j’arrive à t’oublier
Ve buna rağmen seni unutabilirsem eğer

J’aimerais quand même te dire
Gene de sana söylemek isterim

Tout ce que j’ai pu écrire
Yazabildiğim her şeyde

Aura longtemps le parfum des regrets.
Uzun süre özlemlerin kokusu olacak

Mais puisqu’on ne vivra jamais tous les deux…
Ama madem ki asla birlikte yaşamayacağız…