7 звонков

Просто так сорваться и морально убить –
Контрольный выстрел в глаза –
Больно по живому резать тонкую нить,
Потом себя винить, когда заказан путь назад.
Шагом партизана с белым флагом в руке, уеаh,
Без плана и идеи, уеду быстрее.
Два непонимания застыли в апогее,
Никому ни слова, всё уехал, клёво, где я?

Звуки скисли, и подвисли мысли,
Время тонет, и пока
Вдох – молчание, выдох – ожиданиe
От гудка до гудка

Припев:
Не забыть никогда 7 последних звонков –
Послания без слов – асфальт и мокрый ветер.
Высыхает вода моих детских снов.
Со мною беда… Никто и не заметил.

Неделя на природе проходит, и я у цели.
Стали бесполезными, куда-то улетели
Понятия, понты, качели “годен – не годен”.
Мода здесь не в моде, всё подчиняется погоде.
7 дней звоню тебе сказать, каким теперь я буду:
Лао Цзы будто, как будто бы Будда.
Слова умирают в воздухе на полпути: –
“Аппарат абонента выключен или находится вне зоны действия сети”.

Дверь закрыта, я тобой забыта,
Я одна навсегда.
Сны размыты, тянет вниз магнитом.
Темнота… Тошнота…

Припев:
Не забыть никогда 7 последних звонков –
Послания без слов – асфальт и мокрый ветер.
Высыхает вода моих детских снов.
Со мною беда… Никто и не заметил.

Кто не потерял, тот не оценит, имея,
Нет идеи, как смеют они говорить мне это слово – “IKEA”.
Поздно пить боржоми, когда плёнка зажёвана,
Разорвана своими руками, истерзана тупым ножом она.
Вёз солнце из рая, теперь отдать его некому.
Сгорая изнутри до края, несу гасить пламя снегом усталым.
Мы растекаемся временем, талым цунами,
Полураспадом, полувзглядом, да что это с нами?!

Припев:
Не забыть никогда 7 последних звонков –
Послания без слов – асфальт и мокрый ветер.
Высыхает вода моих детских снов.
Со мною беда… Никто и не заметил.
Ночь затопит глаза, день заставит забыть
И медленно плыть, куда подует ветер.
Прибывает вода и может просто накрыть.
Со мною беда… А ты и не заметил.

Yedi Çağrı

Tam da hakeza düşmek ve gönülgücünü öldürmek
Gözlerde kontrollü bir atış
Acı doludur zayıf bir ipliğin kopuvermesi
Sonra ısmarlama yol geride kaldığında, kendini suçlamak.
Elde beyaz bir bayrakla partizan bir adım
En kısa sürede gidiyorum, fikirsiz ve plansız.
İki yanlış anlayış dorukta dondu.
Kimseye bir kelime bile etmedim, herkes gitti, harika, neredeyim?

Sesler ciyakladı ve düşünceler asıldı
Zaman boğuluyor ve bu arada
Nefes almak sessizlik oldu, nefes vermek beklenti,
Bir düdük sesinden diğer düdük sesine.

Nakarat:
Son yedi çağrıyı hiçbir zaman unutma
Asfalt ve nemli rüzgâr sözcüksüz mesajlardır.
Çekiliyor çocukluk rüyalarımdaki sular,
Başım belada… Kimse anlamadı.

Doğada bir hafta geçiyor, ben hedefimdeyim
Yararımız kalmadı, bir yerlere savrulduk
Kavramlar, iddialar, tartışmalar, “uygun mu değil mi”
“Moda” moda değildir burada, herkes mevsime uyar.
Şimdi nasıl olacağımı söylemek için yedi gündür arıyorum seni:
Sanki Lao Tzu gibi, sanki bir Buda
Göğün yarı yolunda sözcükler ölüyor:
“Aradığınız telefon kapalı ya da kapsama alanı dışında.”

Kapı kapanıyor, seni unutuyorum
Sonsuza dek yalnızlaşıyorum.
Bulanıyor rüyalar, bir mıknatıs çekiyor.
Karanlık… Mide bulantısı…

Nakarat:
Son yedi çağrıyı hiçbir zaman unutma
Asfalt ve nemli rüzgâr sözcüksüz mesajlardır.
Çekiliyor çocukluk rüyalarımdaki sular,
Başım belada… Kimse anlamadı.

Kaybetmeyen, elindekinin kıymetini bilmez.
Bana “IKEA” demeye nasıl cüret ettikleri hakkında bir fikrim yok.
Film koptuğunda Borcomi* içmek için çok geç
Ellerinde yırtılmak, kör bir bıçakla yırtılmak
Cennetten güneşi taşıdım, şimdi onu alacak kimse yok.
İçten içe yanarak taşmak, yorgun karların alevini söndürmeye çalışıyorum.
Dağıtıyoruz zamanı, buzu çözülmüş tsunamiyi,
Yarı bozgun, yarı görüş, peki nedir bizimle olan?

Nakarat:
Son yedi çağrıyı hiçbir zaman unutma
Asfalt ve nemli rüzgâr sözcüksüz mesajlardır.
Çekiliyor çocukluk rüyalarımdaki sular,
Başım belada… Kimse anlamadı.
Gece gözlere doluyor, gün unutturuyor
Ve yavaşça rüzgârın estiği yöne yüzüyor
Yaklaşıyor sular ve örtmek üzere olabilir
Başım belada… ama sen anlamadın.

Slot

Sitemizde sanatçıya ait toplam 1 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.