Angel

И не было знамений, ни каких то знаков,
лишь она необыкновенная, в своем платье
просто кто-то, где-то наверное решил
соединить два сердца, две души
она скрывала поначaлу, но во взгляде
ее читaл он… то, что никуда не спрятать
гладить его пряди, обнять, не отпускать и
изо дня на день просто находиться рядом…

и закрутила их любовь эта в танце чудном
если это сон, пусть не наступает утро
хоть бы был он вечным, был беспробудным
лишь бы обнимать его каждую минуту
он на асфальте рисует ей “с 8-ым марта”
она исписала его именем тетради
до конца пары полчаса, он на старте
нужно за цветами успеть еще в палатку
завтра его праздник, послав учебу нафиг
она вяжет на последней парте ему шарфик
он будет счастлив получить этот подарок
пусть и маленький, но сделанный ее руками
она ждет, а его томят пробки
время идет, впереди ремонт дороги
все закончилось в этот весенний вечер
когда спеша к ней он вылетел на встречку

молила Бога, посылала к черту близких
“так недолго…дал ты мне насладиться
этим счастьем, Господь, не забирай родного
и я овтечу за его ошибки пред Тобою…”
рвала фотографии, доходя до грани
затем снова клеила дрожащими руками
все,что говорит о нем, хотела сжечь дотла
но не могла, не могла, не могла, не могла…

“и солнце светит как обычно, ради приличия
спряталось бы к черту – я тебя ненавижу!
плакало бы небо за меня – было бы легче,
время кого-то лечит, а меня только калечит”
и каждый вечер она шла водиночку гулять
по местам их встреч с любимым и опять
в кафе тот же стол… в кино то же ряд…
в кафе тот же стол… в кино то же ряд…

и на облаках седых
сидел и следил… за нею он
за той… для которой был стеной
…обретя покой…
невидимой рукой, когда засыпала
вытирал слезы ей, и застывали
стрелки на часах. если бы она знала
что не одна она, что он ее не оставил

он был ангелом ее, а она не видела
любимого, который стал теперь ее хранителем
где это видано? любовь жива после гибели
ее носителя… не убить ее…

она грустила в дождь и боялась грома
он отгонял тучи ветром от ее дома
если заводили в угол судьбы дороги
он открывал для нее все новые ворота
если корабль ее жизни попадал под шторм
он был для нее спасительным маяком
помогал поднятся, когда она падала
она не знала что это, но догадывалась
что не одна вовсе, что ее не бросили
и кто-то там, на небесах, о ней заботится
и каждый раз, когда проносились мимо беды
подняв глаза вверх, благодарила небо
Все,кого мы потеряли, кого не стало
Стали ангелами и следят за нами
за своими семьями, родными и близкими
помогая им в трудные минуты жизни
это просто сказка, полет моей фантазии
но я уверен, что чудеса случаются
но только с теми, кто верит в них искренне
чье сердце – пламя, или хотя бы искры в нем

Melek

Ve hiçbir iz yoktu, işaret yoktu.
Sadece o elbisesinde alışılmadık
Sadece birisi, muhtemelen bir yere karar verdim
Iki kalp, iki ruhu birbirine bağlı
Önce kendisinden gizledi
Gözlerinden okuyordu … o zaman ben saklanmayacağım
Saçlarını okşamak ve sarılmak, gitmesine izin verme
Günden güne sadece yakın olmak …

Ve bu güzel dansla bükülmüş aşkları
Eğer bu bir rüyaysa, sabahın gelmesine izin vermeyin
O ebedi olmasına rağmen sonsuz oldu
Sadece her dakika sarılmak için
onu çizdiği Kaldırımda “mutlu 8 Mart”
Onun adını tüm dizüstü bilgisayarlarında yazmıştı
Bir buçuk saatin sonuna kadar,o başında
Ona bazı çiçekler alacağım
Yarın bir ziyafet, o da okumayı umursamıyor
Son sevkıyatta o bir eşarp takıyordu.
Bu hediyeyi almaktan mutluluk duyacaktır
Küçük, ama elleriyle yaptı
Ve bekler, ve onun eziyet mantarları
Yol tamirinin önünde zaman geçiyor
Bahar akşamında hepsi sona erdi
Ona aceleyle yaklaştığında, karşı tarafa uçtu.

tanrı’ya dua ederek, ailesini cehenneme gönderdi.
“Çok uzun süre … bana zevk verdin
Bu mutluluk, Tanrım, sevgilimi alma
Ve tüm hataları için size cevap vereceğim … ”
fotoğrafları parçaladı,kenarına uzandı
Sonra tekrar titreyen elleriyle yapıştırdı
Onun hakkında söylenenlerin hepsini, yakmak istedi
Ama yapamadı, yapamadı, yapamadı, yapamadı…

“Ve güneş her zamanki gibi parlıyor, yalnızca saygı için
Cehenneme geri dön “Senden nefret ediyorum!
Cennet benim için ağlamış olsaydı, daha kolay olurdu,
Birini tedavi ettiği zaman, benim için sadece acı veriyor ”
Ve her akşam yalnız başına yürüyor
Sevgilisiyle buluştuğu yerlere ve tekrar
Aynı kafenin masasında… sinemada aynı koltukta …
Aynı kafenin masasında… sinemada aynı koltukta …

Ve bulutların üstünde
O izliyor … onun için
kimin için o sadece bir duvar
… huzur içinde dinleniyorum…
Görünmez eliyle, ne zaman uykuya dalsa
Gözyaşlarını silip durdu.
Saatteki oklar. Bilseydi
Yalnız kalmadığını, daima yanında olduğunu

O onun meleğiydi ve görmedi
Sevdiği, şimdi koruyucu meleği oldu
Bunu nereden gördün? ölümden sonra aşk yaşar
Taşıyıcısı … onu öldürebilirsin …

Yağmurda üzgün olur ve şimşekten korkardı
Bulutları sürdü rüzgarla beraber onun evine
Eğer yolun kaderinin bir köşesine götürülürse
Bütün yeni açık kapıları ona gösterdi.
Hayatının gemisi fırtınaya yakalanırsa
O şifalı deniz feneriydi
Düştüğünde yükselmesine yardımcı oldu
Bunun ne olduğunu bilmiyordu, ama fark etti
Yalnız olmadığı ve atılmadığının
Ve gökyüzünde onunla ilgilenen biri var
Ve her seferinde, sıkıntılar yaşadığında
Gökyüzüne bakıp, cennete teşekkür ediyor
kimleri kaybettiysek
Melek ol ve onları bizim için izle.
Aileleri, akrabaları ve arkadaşları için
Hayatın zor anlarında yardımcı ol
Bu sadece bir masal, hayal gücümün uçuşudur
Ama eminim ki mucizeler olur
Ancak yalnızca içtenlikle onlara inananlara
kimin kalbi alev alırsa, ya da en azından içinde kıvılcım olan

Bahh Tee

Sitemizde sanatçıya ait toplam 1 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.