Rue Octavio Mey
Novembre est là
Les eaux sont grises
Le ciel chargé
La brune enlace
Le pont la feuillée
La Saône s’étire
Certains matins,
Les arbres se regardent d’en haut
Les façades, le gens
Dans le reflet de l’eau
Les bancs en bois
Les pavés noircis
Baisers d’ados
Et gens qui prient
Rue Octavio Mey
Sur le banc en bois
Près de pavés noircis
Un F, un A
C’est moi qui prie
Rue Octavio Mey
Je veux que rien ne change
Qu’à jamais ensemble, nous marchions
Et nous aimions,
Rue Octavio Mey.
Octavio Mey Sokağı
Sonbahar zamanı
Sularda bir grilik
Gökyüzü kapalı
Sis sarıp sarmalıyor
Köprüyü ve yaprakları
Uzanıp gidiyor Saône Irmağı
Bazı sabahlar
Yukarıdan seyredilir ağaçlar,
Bina cepheleri, insanlar
Suyun yansımalarında
Ahşap banklar
Kararmış parke taşları
Ergenliğin öpüşleri
Ve insanların duaları
Octavio Mey Sokağı’nda
Ahşap banklarda
Kararmış parke taşlarına yakın
Bir F, bir A
Ellerimi göğe kaldırdığımda
Octavio Mey Sokağı’nda
İsteğim, direnmesi her şeyin zamana
Ve birlikte yürümemiz, daha sonsuza
Ve karşılıklı sevgimiz,
Octavio Mey Sokağı’nda
Les Discrets
Sitemizde sanatçıya ait toplam 3 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.