Rue Octavio Mey

Novembre est là
Les eaux sont grises
Le ciel chargé

La brune enlace
Le pont la feuillée
La Saône s’étire

Certains matins,
Les arbres se regardent d’en haut
Les façades, le gens
Dans le reflet de l’eau

Les bancs en bois
Les pavés noircis
Baisers d’ados
Et gens qui prient
Rue Octavio Mey

Sur le banc en bois
Près de pavés noircis
Un F, un A
C’est moi qui prie
Rue Octavio Mey

Je veux que rien ne change
Qu’à jamais ensemble, nous marchions
Et nous aimions,
Rue Octavio Mey.

Octavio Mey Sokağı

Sonbahar zamanı
Sularda bir grilik
Gökyüzü kapalı

Sis sarıp sarmalıyor
Köprüyü ve yaprakları
Uzanıp gidiyor Saône Irmağı

Bazı sabahlar
Yukarıdan seyredilir ağaçlar,
Bina cepheleri, insanlar
Suyun yansımalarında

Ahşap banklar
Kararmış parke taşları
Ergenliğin öpüşleri
Ve insanların duaları
Octavio Mey Sokağı’nda

Ahşap banklarda
Kararmış parke taşlarına yakın
Bir F, bir A
Ellerimi göğe kaldırdığımda
Octavio Mey Sokağı’nda

İsteğim, direnmesi her şeyin zamana
Ve birlikte yürümemiz, daha sonsuza
Ve karşılıklı sevgimiz,
Octavio Mey Sokağı’nda

Les Discrets

Sitemizde sanatçıya ait toplam 3 eser bulunmaktadır. Sanatçının sayfasına gitmek için tıklayın.