Adiós, tengo que irme
Me está esperando la soledad
Solo he venido a despedirme
Ya no puedo quedarme más

No, no me voy sola
Me llevo mi propio canto
Esto, que es todo lo que me queda
Esta es mi salvación

Esta es la última canción
De mi vida
Ay, madre mía
Llorando cuenta el jardín:
«Llego el fin de la floración del jazmín»

Oh, tristeza, bienvenida
Parece que viniste para quedarte
Ven, siéntate a mi lado
Siempre me fuiste leal

Engáñame, de vez en cuando
Cuéntame que alguien pregunto por mí
Déjame tener la ilusión, de que
Mis canciones nunca morirán

Güle güle, gitmeliyim
Yalnızlık beni bekliyor
Sadece hoşçakal demeye geldim.
Daha uzun kalamayacağım

Hayır, yalnız gitmiyorum.
Kendi şarkımı alıyorum
Bu, tüm sahip olduğum şey
Bu benim kurtuluşum

Bu son şarkı
Hayatımın
Oh, annem
Bahçenin ağlaması sayar:
«Yasemin çiçeklenme sonu burada»

Oh, üzüntü, hoşgeldin
Kalacak gibisin
Gel, yanıma otur
Beni hep sadık bıraktın

Beni bir kez olsun cesaretlendir
Birinin bana sorduğunu söyle
Yanılsamama izin ver,
Şarkılarım asla ölmeyecek