Je ne rêve plus
Je ne fume plus
je n’ai même plus d’histoire

Je suis sale sans toi laide sans toi
Je suis comme un orphelin dans un dortoir
Je n’ai plus envie de vivre ma vie cesse quand tu pars

Je n’ai plus de vie et même mon lit se transforme en quai de gare
Quand tu t’en vas je suis malade complètement malade
Comme quand ma mère sortait le soir et qu’elle me laissait

Seul avec mon désespoir
Je suis malade parfaitement malade
Tu pars on ne sait jamais quand

Tu repars on ne sait jamais ou
Et ça va faire bientôt deux ans
Que tu t’en fous

Hastayım

Artık rüya görmüyorum
Artık sigara içmiyorum
Artık bir hikayem bile yok..

Sensiz kirliyim, sensiz çirkinim
Koğuşta ki bir yetim gibiyim
Hayatım da yaşamak için bir arzum kalmadı, hayatım sen gittiğinde durur..

Artık hayatım yok ve hatta yatağım bir perona dönüşür
Sen gittiğin zaman hastayım, tamamen hasta..
Annemin akşamları dışarı çıkıp beni çaresizliğimle yalnız bıraktığı zamanlar gibi..

Hastayım.. Hastayım kusursuz hasta..
Gelirsin kimse bilmez ne zaman, tekrar gidersin kimse bilmez..
Ve yaklaşık iki yıldır bu böyle, ki sen bunu umursamıyorsun..