Wir haben uns als Kinder schon gekannt.
Das erste Mal schreibe ich deinen Namen jetzt aufs Blatt,
Das erste Mal nach so langer Zeit.
Hab’ gehofft, dass diese Wunde in meinem Herzen heilt.
Nummer noch gespeichert, tausendmal gewählt,
In der Hoffnung, dass du abnimmst.
Es ist zu spät.
Ich vermisse dich, mein Schatz.
Gib ein Zeichen, wenn du kannst. Vermisse deine Redensart, vermisse, wie du lachst.
Ich habe Bilder in meinem Kopf. Beschütze sie, lieber Gott, ich will schlafen, denn in meinen Träumen besucht sie mich so oft.
Ich weiß nicht mehr, was Liebe heißt, weil unsere Trennung mir mein Herz zerreißt.
Wo ist nur mein Engel hin? Canim benim herseyim hayati nour elein. Komm zurück, ich werde blind!
Ich spüre nur noch Kälte, seitdem du weg bist.
Das Leben eine Lüge, nur der Tod, der echt ist.

(Züleyha) Du sollst wissen, ich vergesse dich nicht.
(Züleyha) Ich schwöre auf Gott, ich vermisse dich.
(Züleyha) Warum musstest du nur von uns gehen?
(Züleyha) Warte auf den tag, bis wir uns wiedersehen.

Wir hatten Pläne und so, wir haben geredet, über kinder, über Leben und Tod.
Hab’ dich gefragt, was passiert, falls ich mal weg bin, doch jetzt bist du fort, meine Prinzessin.
Unser Sohn sollte mal Musa heißen, und wäre es eine Tochter, sollte sie Zeynep heißen.
Es gibt keine so wie sie.
Du hast meine Mutter wie deine eigene geliebt.
Benehmen meiner Königin, Respekt an erster Stelle, und ging es mir mal scheiße, warst du da an erster Stelle.
Sogar unsere Eltern kannten sich, akzeptierten unsere Liebe, dein Vater akzeptierte mich.
Ob Kurde oder Araber, ihm war es scheißegal, Hauptsache, ich war für seine Tochter da (ich war für seine Tochter da).

(Züleyha) Du sollst wissen, ich vergesse dich nicht.
(Züleyha) Ich schwöre auf Gott, ich vermisse dich.
(Züleyha) Warum musstest du nur von uns gehen?
(Züleyha) Warte auf den Tag, bis wir uns wiedersehen.

Verlor die Standhaftigkeit; das erste Mal, dass ich auf meinen Knien um eine Frau weine.
Der letze Atemzug, die Ärzte kamen und deckten dich mit einem weißen Tuch.
Hielt deine Hand ganz fest, wollte dich behalten, mitnehmen, einfach ganz weit weg.
Du willst mich stark sehen, ich weiß, doch der Tod hat seinen Preis.
Hab’ vergessen, wer ich bin, vergessen, wie ich heiß’, weil ich die Nerven verlier’.
Ich bin gestorben mit dir, fühle mich so leer, als ob ein Baby seine Mutter verliert.
Sehe dich dauernd vor mir stehen, will dich greifen, doch es geht nicht, andauernd fließen Tränen, du gehörst zu Gott, und zu ihm kehrst du zurück.
Doch vermisse dich, mein Schatz, vermisse dich, mein Glück, auf deine Leiche einen Tunnelblick, alles ist so Tod um mich.
Höre deine Stimme in meinem Kopf, doch du redest nicht.

(Züleyha) Du sollst wissen, ich vergesse dich nicht.
(Züleyha) Ich schwöre auf Gott, ich vermisse dich.
(Züleyha) Warum musstest du nur von uns gehen?
(Züleyha) Warte auf den Tag, bis wir uns wiedersehen.

Züleyha

Birbirimizi çocukluktan beri tanıyoruz
İlk kez adını bir kağıt parçasına yazıyorum,
Uzun bir zamandan sonra ilk kez
Kalbimdeki yaranın iyileşmesini ummuştum
Numaran hala kayıtlı (telefonumda), binlerce kez çevirdim (numaranı)
Belki bir umut açarsın diye
(Ancak) çok geç
Özledim seni, aşkım
Bana bir işaret göster, yapabilirsen. Konuşmanı özledim, gülüşünü özledim.
Hatıralar hafızamda. Tanrım, lütfen koru onları, uyumak istiyorum, çünkü beni rüyalarımda ziyarete geliyor*
Aşkın ne anlama geldiğini bilmiyorum artık; çünkü ayrılığımız parçaladı kalbimi
Nerede benim meleğim? Canım benim her şeyim hayatım نور عيني – nour 3iney (Gözlerimin feri)**. Geri dön, (yoksa) gözlerimin feri sönecek!
Sadece soğukluğu hissediyorum, sen gittiğinden beri
Aşk yalan, sadece ölüm, gerçek olan.

(Züleyha) Seni unutmadığımı bilmelisin
(Züleyha) Tanrı’ya yemin ederim ki, seni özlüyorum
(Züleyha) Neden bırakıp gittin bizi?
(Züleyha) Tekrar karşılaşacağımız günü bekliyorum

Planlarımız vardı.. Çocuklar, aşk ve ölüm üzerine konuşmuştuk
Sana gidersem ne olacağını sormuştum, şimdiyse giden sensin prensesim
Bir oğlumuz olsa adını Musa, kızımız olsa adını Zeynep koyacaktık.
Onun gibi biri daha yok (şu dünyada)
Annemi kendi annen gibi sevip benimsemiştin
Bir kraliçe gibi davranırdı, önce saygı icap ederdi, sonraysa her şey ters gitmeye başladı, başta sen olmak üzere
Ailelerimiz bile tanışmıştı, aşkımıza onay vermişlerdi, baban beni uygun görmüştü
(kabul etmişti)
Kürt veyahut Arap (olayım) , onun için fark etmemişti, önemli olan şey, benim orada onun kızı için bulunmuş olmamdı (onun kızı için oradaydım)

(Züleyha) Seni unutmadığımı bilmelisin
(Züleyha) Tanrı’ya yemin ederim ki, seni özlüyorum
(Züleyha) Neden bırakıp gittin bizi?
(Züleyha) Tekrar karşılaşacağımız günü bekliyorum

İlk kez bu sert duruşumu, bir kadın için dizlerimin üzerine çöküp ağladığım zaman bozmuştum.
Son nefes, doktorlar gelip üzerini beyaz bir örtüyle örttüler
Sıkıca tuttum ellerini, sadece seni tutup, benimle götürmek istedim, çok uzaklara (götürmek istedim)
Benden güçlü olmamı istiyorsun, biliyorum, ancak ölümün bir bedeli vardır
Unuttum, kim olduğumu, unuttum, ismimi, çünkü ben kendimi kaybettim..
Seninle öldüm***, içimde bir boşluk varmış gibi hissediyorum, annesini kaybetmiş bir bebek misali
Hep seni görüyorum karşımda, sana dokunmak istiyorum, ama işe yaramıyor işte, sürekli gözyaşı döküyorum, sen Tanrı’ya aitsin ve nihayet ona dönüyorsun
Ama seni özlüyorum sevgilim, seni çok özlüyorum mutluluğum, bedenin üzerindeki tünel vizyonu, her şey benim için artık ölü
Zihnimde sesini duyuyorum, ancak sen konuşmuyorsun

(Züleyha) Seni unutmadığımı bilmelisin
(Züleyha) Tanrı’ya yemin ederim ki, seni özlüyorum
(Züleyha) Neden bırakıp gittin bizi?
(Züleyha) Tekrar karşılaşacağımız günü bekliyorum