Έίμαι κορμί που άδειασε σα να’τάνε ποτήρι
Ειμαι ψυχή που άγιασε για ένα σου χατήρι…
Στην αγκαλιά σου κλείνεται
Τ’όνειρό μου χάνω το μυαλό μου
Στο μαγικό ταξίδι
Παναγιά μου κράτα τη καρδιά μου
Μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι…
Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές
Πέθανε μέσα μου τ’όνειρο χίλιες φορές…

Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Να μου καρφώσεις το μαχαίρι στη καρδιά
Πόσες φορές τα μάτια μου θα κλείσω
Ψέμα μου να σε συγχωρήσω…
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω
Για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω
Φύσα με, σαν κερί θα σβήσω…

Είμαι κορμί που άδειασε δεν έμεινε σταγόνα
Είμαι πρωί που βράδιασε χωρίς καμία εικόνα…

İçi boşaltılmış bir vücudum ben, bir bardak misali
Senin uğruna kutsallaşmış bir ruhum
Hayalim beni sarışında kaybolur

Bu büyülü yolculukta aklımı yitiririm
Kutsal Meryem, tut yüreğimi

Hayatım kollarında bir oyuna döner ama
Az biraz an için, yıllarımı harcadım ben
Binlerce kez öldü içimdeki hayal.

Kalbime bıçak saplaman için,
seni kaç kez geri çağıracağım?
Kaç kez kapatacağım gözlerimi,
yalanım, ve seni affedeceğim?

Aşkımı derinden yaralaman için, kaç kez çağıracağım seni geri?

O kadar sağlam değilim ki, üfle, bir mum gibi sönerim ben.

Tek damla kalmamış, bomboş bir vücut,
Bir sabahım ben, hiç resimsiz bir alacakaranlığa dönüşmüş…