Jelena Karleuša Tihi ubica

Budim se sama, oči nikog ne traže,
I šta je taj odsjaj u mom pogledu,
Na stolu pored muški sat k’o da mi kaže
Da izgleda da neko još pored mene živi tu!

I dve-tri kapi krvi posle brijanja,
Otužan miris što po sobama se širi,
Otkad to duhovi mi dolaze po danu,
Ma gde je taj muškarac što
Pored mene ovde živi!

Ref.
I zovem, zovem devedest dva…
Neka traže, neka nađu ga,
Nek’ kaže gde je ljubav nestala,
Nek’ puste sirene, nek’ uzbuna krene…

A kad ga stignu, nek’ mu kažu “stoj”!
Nek’ bar na silu prizna da je moj,
Moj čovek bez glasa, bez duše, bez lica…,
Moj najteži porok, moj tihi ubica!
…”Moj jedini svedok, saucesnik, moja porota…”
……………………………………………………….

Takvi kao on nikad “zbogom” ne kažu,
Za svoje greške on uvek druge krivi,
Sa njim je svaki novi rastanak bez suza,
Ma gde je taj muškarac što…
što sa mnom živi, a ne živi!

Ref. (x2)

Sesiz Katil

Ben yalnız uyanıyorum, gözler, herkes arıyor değildir

ve benim görüşüme göre yansıması nedir

masaya, bana anlatmak ister erkek yanına oturdu

Birisinin benimle yaşıyor gibi görünüyor

Tıraştan sonra kan ve iki veya üç damla

yayılır odalarında otužan kokusu

hayaletler gün geliyor ne zamandan beri

böylece kişi nerede kim

Burada benimle yaşa!

Ref.

Arayıp doksan iki çağrı

bir göz, onu bulalım

aşk nereye gitti bu Diyelimki

sirenler izin, alarm gidelim

ve onu yakalamak zaman, ona “Dur” diyelim

Diyelim ki onu itiraf ettirmeye benim

hiçbir ses ile benim adam, hiçbir kimse, hiçbir kişi

En kötü başkan, benim sessiz katil!

Böyle o “hoşçakal” demek değildir asla

kendi hataları her zaman diğerlerini suçlama için

gözyaşı dökmeden onunla, her yeni ayrılık

böylece kişi nerede kim

Onlar benimle yaşamak ve yaşamak!