Le Paradoxe de ma vie

Quel est donc le but de ma vie

?
Être est pour moi une utopie
Ma naissance reste un mystère

Et je chante, je cherche ma place dans l’univers
Je hurle en vain ces quelques vers

Peut-on vraiment exister sans être

?

C’est un paradoxe que je ne peux surmonter
Une épreuve qui me fait rêvasser

Je dois choisir entre noir et blanc
Pour ne pas rester seule sur un banc
Et surtout m’adapter à ce cadran

C’est un paradoxe que je ne peux oublier
Une preuve que je peux exister

L’horloge tourne je ne peux l’arrêter
Oublier et tout recommencer
Désormais j’ai fini par m’accepter

L’illusion de mon monde est la réalité
L’ombre de la vérité, je ne peux l’approuver
L’illusion de mon monde ne s’estompera jamais

Car la lumière brille toujours depuis l’obscurité

Quel est donc le but de ma vie

?
Être est pour moi une utopie
Ma naissance reste un mystère

Que dois-je faire

?

Et je chante, je cherche ma place dans l’univers
Je hurle en vain ces quelques vers

Peut-on vraiment exister sans être

?

C’est un paradoxe que je ne peux condamner
Une épreuve que je dois surmonter

Qui peut m’expliquer ma différence
Pourquoi je garde mes distances
Désormais je veux apprendre à faire confiance

C’est un paradoxe que je désire renverser
Une preuve pour enfin respirer

Changer cette pensée nihiliste
Croire en moi, me voir en tant qu’artiste
Désormais, je veux pouvoir vivre en paix

C’est le paradoxe de ma vie
Que je veux supporter
Je suis épanouie
Malgré ce que je suis
Et ce que je serai
Avec mes illusions

Ma vrai richesse est de n’avoir besoin de rien

Hayatımın Çelişkisi

Hayatımın amacı ne ki?
Mevcut olmak benim için bir ütopya sadece
Doğumum hala daha bir gizem

Ve ben şarkı söylüyorum, evrendeki yerimi arıyorum
Bu birkaç dizeyi boş yere haykırıyorum

Mevcut olmadan gerçekten var olmak mümkün müdür?

Bu benim üstesinden gelemediğim bir çelişkidir
Beni hayallere daldıran bir sınavdır

Siyahla beyaz arasında bir seçim yapmak zorundayım
Bir bankta yalnız başıma kalmamak için
Ve bu kadrana kendimi uydurmak için

Bu benim unutamadığım bir çelişkidir
Var olabileceğimin bir kanıtıdır

Saat dönüyor1 bunu durduramıyorum
Unutmak ve her şeye yeniden başlamak
Artık kendimi (olduğum gibi) kabul etmeyi bıraktım

Dünyamın yanılsaması gerçekliktir
Hakikatin gölgesi, bunu pek onaylayamam
Dünyamın yanılsaması hiç solmayacak

Çünkü ışık karanlığın içinden parlar

Hayatımın amacı ne ki?
Mevcut olmak benim için bir ütopya sadece
Doğumum hala daha bir gizem

Ne yapmam lazım?

Ve ben şarkı söylüyorum, evrendeki yerimi arıyorum
Bu birkaç dizeyi boş yere haykırıyorum

Mevcut olmadan gerçekten var olmak mümkün müdür?

Bu benim yasaklayamadığım bir çelişkidir
Beni hayallere daldıran bir sınavdır

Kim bana (aralarındaki) farkı açıklayabilir?
Neden mesafemi koruyorum?
Artık güven duymayı öğrenmek istiyorum

Bu benim tersine çevirmek istediğim bir çelişkidir
Sonunda nefes alabilmek için bir kanıttır

Bu nihilist düşünceyi değiştirmek
Kendime inanmak için, kendimi bir sanatçı olarak görmek (için)
Artık, huzur içinde yaşamak istiyorum

Bu hayatımın çelişkisidir
Desteklemek istediğim
Ben çiçek açtım
Olduğum ve olacağım
Şeye rağmen
Yanılsamalarımla birlikte

Benim gerçek zenginliğim hiçbir şeye ihtiyacım olmamasıdır