The ghost who walks, she’s on the prowl
For the man she loved he cut her down
It was an ordinary night in June
When he drove her to the lake so they could watch the full moon

The ghost who walks, she’s on the prowl
For the man she loved he laid her down
In the tall grass he kissed her cheek
But with a knife in his hand he plunged it in deep

She looked at him with pleading eyes
He softly spoke: “My dear, love has died!”
And then he muffled her desperate cries under the moonlight

The ghost who walks, she’s on the prowl
Wanders in the moonlight, she’s crying to herself
Because his eyes never looked cruel
But the moon in the blade it shimmered like a jewel

She looked at him with pleading eyes
He softly spoke: “My dear, love has died!”
And then he muffled her deadly cries under the moonlight
Under the moonlight
Under the moonlight
Under the moonlight

Yürüyen Hayalet

Yürüyen hayalet, o sinsi sinsi dolaşıyor
Adama göre o sevdi, o ise onu devirdi
Haziranda sıradan bir gündü
Onu göle doğru götürdüğü zaman, böylece ayın tamamını izleyebildiler

Yürüyen hayalet, o sinsi sinsi dolaşıyor
Adama göre o sevdi, o ise onu kenara koydu
Uzun çimenlerin içinde öptü onun yanağını
Ama elinde bıçakla, onu dibe sapladı
Kız ona yalvaran gözlerle baktı
O ise usulca konuştu: ”Sevgilim, aşk öldü”
Ve ardından onun umutsuz haykırışlarını örttü ay ışığının altında

Yürüyen hayalet, o sinsi sinsi dolaşıyor
Ay ışığında geziyor, kendine ağlıyor
Çünkü onun gözleri asla zalim bakmamıştı
Ama kılıçtaki ay mücevher gibi parlıyor

Kız ona yalvaran gözlerle baktı
O ise usulca konuştu: ”Sevgilim, aşk öldü”
Ve ardından onun ölümcül haykırışlarını örttü ay ışığının altında
Ay ışığının altında
Ay ışığının altında
Ay ışığının altında