I’ll always treasure the naïvety
Of the past we’ve shared.
Our bodies grew much faster than our minds,
But together we got good at stopping time.

My teen angst drove me to hurt myself,
And I made you watch;
Oh, the pain I must have caused,
But by staying around you saved my life (saved my life)

We were never meant to be lovers (ahh)
Just fellow late bloomers,
Who blossomed apart (ahh)
Who blossomed apart.

Watching my parents
Made me look for something destructive,
And there you were.
With all the characteristics of my mom;
Familiarity of home.

The geographic gap led to forced adulthood,
And your rage exposed.
I’m glad we left things when we did;
I doubt I’d survive another bloody nose (bloody nose)
We were never meant to be lovers (ahh)
We just mirrored each other’s self destructiveness (ahh)
Self destructiveness.

The spotlight burned in the room when we were together.
And we played our parts,
And I wore an imaginary TV screen,
So you never got to touch my heart (touch my heart)

We were never meant to be lovers (ahh)
Our egos fed off each other,
And died overweight (ahh)
And died overweight.

I thought I’d seen it all when you first walked in,
But you shut me up,
And challenged every wrong perception I’ve had of myself,
And you haven’t ever stopped.

Paylaştığımız geçmişin
Saflığını hep içimde taşıyacağım
Bedenlerimiz zihinlerimizden çok daha hızlı büyüdü
Ama birlikte zamanı durdurabiliyorduk

Gençlik sorunlarım beni kendimi yaralamaya itti
Ve seni de bunlara seyirci bıraktım
Ah, kim bilir seni ne kadar üzdüm
Ama yanımda olarak hayatımı kurtardın

Sevgili olamazdık
Yıldızı geç parlayanlardandık
Ve söndük sonunda

Ailemi izlemek
Zararlı şeylere yönelmeme yol açtı
Ve oradaydın sen işte
Annemin bütün özellikleriyle
Evimin bilindik şekliyle

Bu coğrafi uçurumun ucu zorlanmış yetişkinliğe çıktı
İçindeki kin de dışarı…
Zamanı gelmişken bırakarak iyi ettik
Bir acıyı daha kaldıracağımızı sanmıyordum
Sevgili olamazdık
Sadece birbirimizin kendini yok edişini yansıttık
Yok edişini.

Spot ışıkları yanardı biz beraberken
Ve biz parçalarımızı çalardık
Ben sahte bir ekran koyardım önüme
Kalbime hiç dokunamayasın diye

Sevgili olamazdık
Egolarımız birbirini besledi
Ve aşırı kilodan can verdi

Seni ilk gördüğümde her şeyini anladığımı sanmıştım
Ama bana aksini gösterdin
Kendimle ilgili sahip olduğum her hatalı yargının üzerine gittin
Buna bir anlığına bile ara vermedin