Moriré en Buenos Aires, será de madrugada,
guardaré mansamente las cosas de vivir,
mi pequeña poesía de adioses y de balas,
mi tabaco, mi tango, mi puñado de esplín.

Me pondré por los hombros, de abrigo, toda el alba,
mi penúltimo whisky quedará sin beber,
llegará, tangamente, mi muerte enamorada,
yo estaré muerto, en punto, cuando sean las seis.

Hoy que Dios me deja de soñar,
a mi olvido iré por Santa Fe,
sé que en nuestra esquina vos ya estás
toda de tristeza, hasta los pies.
Abrazame fuerte que por dentro
me oigo muertes, viejas muertes,
agrediendo lo que amé.
Alma mía, vamos yendo,
llega el día, no llorés.

Moriré en Buenos Aires, será de madrugada,
que es la hora en que mueren los que saben morir.
Flotará en mi silencio la mufa perfumada
de aquel verso que nunca yo te supe decir.

Andaré tantas cuadras y allá en la plaza Francia,
como sombras fugadas de un cansado ballet,
repitiendo tu nombre por una calle blanca,
se me irán los recuerdos en puntitas de pie.

Moriré en Buenos Aires, será de madrugada,
guardaré mansamente las cosas de vivir,
mi pequeña poesía de adioses y de balas,
mi tabaco, mi tango, mi puñado de esplín.

Me pondré por los hombros, de abrigo, toda el alba,
mi penúltimo whisky quedará sin beber,
llegará, tangamente, mi muerte enamorada,
yo estaré muerto, en punto, cuando sean las seis,
cuando sean las seis, ¡cuando sean las seis!

Ölümüm İçin Balad

Buenos Aires’te öleceğim, şafakta olacak,
Şefkatle götüreceğim gerekli şeyleri,
Kurşun ve vedalardan oluşan küçük şiirim,
Tütünüm, tangom, avuç dolusu hüznüm.

Tüm şafağı omuzlarıma manto gibi alacağım,
Sondan önceki viskim içilmeden kalacak,
Tangoca gelecek, sevgili ölümüm,
Ölmüş olacağım, saat tam altı olduğunda.

Bıraksın Tanrı düş göreyim bugün,
Unutmuşluğuma gideyim Santa Fe’den,
Köşemizde biliyorum ki
Üzüntü içindesin tümden, ayaklarına kadar.
Sarıl sıkıca bana, çünkü içimde
Sevdiğim şeylere saldıran
Ölümler, eski ölümler duyuyorum.
Ruhum benim, haydi gidelim,
Gün geldi, ağlama.

Buenos Aires’te öleceğim, şafakta olacak,
Ki ölmeyi bilenlerin öldüğü saattir bu.
Kokulu talihsizliği suskunluğumda yüzecek,
Sana hiç söyleyemediğim o şiirin.

Bloklar boyu gideceğim ve orada Fransa meydanında,
Adını tekrarlarlarken beyaz bir sokakta,
Yorgun bir baleden kaçan gölgeler gibi,
Ayak uçlarında terkedecek anılar beni.

Buenos Aires’te öleceğim, şafakta olacak,
Şefkatle götüreceğim gerekli şeyleri,
Kurşun ve vedalardan oluşan küçük şiirim,
Tütünüm, tangom, avuç dolusu hüznüm.

Tüm şafağı omuzlarıma manto gibi alacağım,
Sondan önceki viskim içilmeden kalacak,
Tangoca gelecek, sevgili ölümüm,
Ölmüş olacağım, saat tam altı olduğunda,
Saat altı olduğunda, saat altı olduğunda.