Trudging slowly over wet sand
Back to the bench where your clothes were stolen
This is the coastal town that they forgot to close down
Armageddon, come Armageddon, come, Armageddon, come

Everyday is like Sunday
Everyday is silent and gray

Hide on the promenade, etch a postcard
How I dearly wish I was not here
In the seaside town that they forgot to bomb
Come, come, come, nuclear bomb

Everyday is like Sunday
Everyday is silent and grey

Trudging back over pebbles and sand
And a strange dust lands on your hands
And on your face, on your face
On your face, on your face

Everyday is like Sunday
Win yourself a cheap tray
Share some greased tea with me
Everyday is silent and gray

Sanırsın Her Gün Pazar

Islak kumun üzerinde kendi adımlarınla boğuşurken
Vaktiyle kıyafetlerinin çalındığı o bankın arka tarafında
Burası bir sahil kasabası
Kapatıp gitmeyi unuttukları
Armagedon, gel armagedon!
Gel hadi armagedon, gel!

Sanırsın her gün Pazar
Her gün sessiz ve her gün gri

Piyasa yapılan o caddede gizlenirken
Kartpostal üzerine kazınmış yazı
“Nasıl isterdim burada olmamayı ”
Bu sahil kasabasında
Şu bombalamayı unutup gittikleri
Gel, gel, gel nükleer bomba

Sanırsın her gün Pazar
Her gün sessiz ve her gün gri

Çakıl taşlarının ve kumun üzerinde dönüş yolunda
Garip bir toz ellerinde
Ve yüzünde (gözünde, ağzında, burnunda)…

Sanırsın her gün Pazar
Haydi, ucuz bir çay tepsisi kazan kendine
Şu yağlı çayından bir yudum versene
Her gün sessiz ve her gün gri