Deserted again…
You speak to me through the shadows…
Walking in closed rooms…,
Using cold words…

Captured by the night…,
The yearning…
Escapes from my embrace.

Strange silhouettes whisper your thoughts…,
Scream your sadness…
And they all turned away…,
Unable to face more of this death.

Credence in my word…
Written in dust,
tainted by memories…
I confess my hope…,
Recognize my loneliness…

Your laughter weeps the truth…,
Push me into corners…
Confirming the epitaph of my soul…,
And displaying the once unknown… KARMA.

İtimat

Yeniden terk edilmiş…
Bana gölgelerin içinden konuşuyorsun…
Kapalı odalarda yürüyorsun…
Soğuk sözcükler kullanıyorsun…

Gece tarafından hapsedilmiş…
Özlem…
Kucaklamamdan kurtuluyor.

Tuhaf silüetler senin düşüncelerini fısıldar…
Üzüntünü haykırır…
Ve hepsi başka yöne döndü….
Bu ölümle daha fazla yüzleşemeyerek.

Sözümdeki itimat…
Toza yazılmış,
Anılarla lekelenmiş…
Umudumu itiraf ediyorum….
Yalnızlığımı fark et….

Kahkahan gerçeği siler…
Beni köşelere iter….
Ruhumun mezar yazıtını doğrular…
Ve bir zamanlar bilinmeyeni gösterir… KARMA.