Pink Floyd The Hero’s Return

Jesus, Jesus, what’s it all about?
Trying to clout these little ingrates into shape.
When I was their age all the lights went out.
There was no time to whine or mope about.
And even now part of me flies over
Dresden at angels one five.
Though they’ll never fathom it behind my
Sarcasm desperate memories lie.

Sweetheart sweetheart are you fast asleep? Good.
‘Cause that’s the only time that I can really speak to you.
And there is something that I’ve locked away
A memory that is too painful
To withstand the light of day.

When we came back from the war the banners and
Flags hung on everyone’s door.
We danced and we sang in the street and
The church bells rang.
But burning in my heart
My memory smolders on
Of the gunners’ dying words on the intercom.

Kahramanın Dönüşü

İsa isa, nedir bu olup bitenler
Bu küçük nankörleri vurmalı sıradan
Ben onların yaşındayken sönmüştü bütün ışıklar
Ne sızlanmaya ne de üzülmeye vardı zaman.
Ve şimdi bile bir parçam uçmakta üstünde
Dresden’in, beşerli kol düzeninde meleklerin
Hiç bir zaman anlayamayacaklarsa da peşim sıra
Olaylarımın, umutsuz anıların yattığını.

Sevdiğim sevdiğim uyudun mu çabucak, iyi
Çünkü tek bu zaman seninle konuşabilirim gerçekten
Ve bir şey var kilitlediğim
Bir anı ki acı veren
Gün ışığına dayanmak için

Savaştan geri döndüğümüzde flamalar ve
Bayraklar asılı herkesin kapısında
Danslar ettik şarkılar söyledik sokakta ve
Çaldı kilisenin çanları
Ama benim içimdeki yangın
Ve için için anılarım
Topçuların iç cephede ölürken söyledikleridir.