Quante volte ti ho trovato in ebbrezza a ridere di me
mentre io piangevo , mentre ti pregavo di andartene.

Tu dicevi “Smetto. Ora dammi un bacio.
Mi sei mancata. Ero triste, sai?

Io vorrei stare appeso a un filo (e dondolare
finché la corda mi regge)
a guardarti mentre danzi per me”.

E finché la corda mi regge
a guardarti mentre…

Bevi, bene, tonto, che l’estate ormai sta per finire
e d’inverno sembri sempre ad un passo dalla morte.

Tu sputavi sulla foto di tua madre
“Non ho mai chiesto io di nascere.”

Sai, io vorrei stare appesa a un filo e dondolare
finché io riesco a gridare
che sei tutto quello che voglio per me

e finché mi prometti che
“presto o tardi tornerò a stare bene”.

e finché mi prometti che
“presto o tardi tornerò a stare bene”.

Hafif

Kaç kez sarhoşken bana güldüğünü gördüm
Ben ağlarken, sana gitmen için yalvarırken

Bana “duruyorum. şimdi bana bir öpücük ver.”derdin
Seni özledim. Mutsuzdum biliyor musun?

Bir ipe tutunmak isterdim ( ve sallanmak
ip beni tuttuğu sürece)
ve sen benim için dans ederken sana bakmak

Ve ip beni tuttuğu sürece
sana bakmak

İç o zaman aptal, çünkü yaz bitmek üzere
ve kışın hep ölümden bir adım ötede görünüyorsun

Annenin resmine tükürüyordun
“doğmayı ben seçmedim”

Biliyorsun bir ipe tutunmak isterdim ve sallanmak
bağırabildiğim sürece
ve senin benim için istediğim her şey olduğunu

ve sen bana söz verene dek
“er ya da geç yeniden iyi olacağım”

ve sen bana söz verene dek
“er ya da geç yeniden iyi olacağım”